Yanıldığımı,ansızın...
Bir nefes de...
Beni soluksuz bıraktığında anladım...
Anladım ki Çok uzağım yüreğinden,benliğinden,ruhundan...
Sesim kısıldı haykıramıyorum..
Sokaklarda yankılanan feryatlarımı duymuyorum..
Çaresizlikten mi kısıldı sesim ?
Yok sa sensizlikten mi?
"Nerede olursan ol yüreğimdesin" demiştin ya ...
.
.
Sayıklıyorum...
"Yoksun işte yoksun "...
Gözyaşları bitti sanılır..
Yürek yanılır,göz aldanır..
Yaşların sessizce yüreğe doğru aktığını görebilen var mıdır ?
Özlemekten yorulunca geriye ne kalır yüreklerde ?
Bende ruhumu alev alev yakan bir çift siyah göz kaldı senden geriye...
Derin,dipsiz,sonsuz...
İçinde kaybolmaktan korktuğum..
Kıvılcımlar saçan..
Yıldızları bile kıskandıran bir çift göz...
Sayıklıyorum...
"Yoksun işte yoksun "...
.
.
"Yüreğindeki sevgi kırıntılarını atıp cebine,dudağında boş bir ıslık,gözlerinde sahte arayışlarla ne de kolaymış gitmeler..."
Sen gidince anladım...
Sen
boynu bükük,kırık dökük sevgilerden arınırken..Bıraktığın yüreğe bir
kez bile dönüp bakmadan gittin..İçindeki o bir türlü dolduramadığın
koskoca,kapkara boşluğa doğru yol alırken..Farkında mısın hayatın
girdabına sürüklenen sevgisiz kuru bir yaprak olduğunun ?
Bunu anladığın gün otur bir kayalığın üzerine seyret denizi..
Sor ona..
Köpük köpük sitemle anlatacaktır öfkeli yanlızlığının sebebini..
Ve biliyorum..
O gün anlayacaksın..
Ardında bıraktığın yüreğin;aslında tüm denizleri kuşattığını...
Son bir hamle yaparak ardına bakacaksın..
Gözlerimi arayacaksın delice..
" Affet..!" diyen gözlerinle geleceksin..
"Nerede olursan ol yüreğimdesin" demiştin ya...........